مراکش؛ شیرهای اطلس

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری برنا؛ اتحاد بر نظم غلبه کرد. این چکیده‌ای از آن‌چیزی است که بر مراکش گذشته. هلیلوزیچ، ۳ ماه قبل از جام جهانی به همین دلیل فرصت نشستن روی نیمکت را از دست داد زیرا مرد بوسنیایی با مزروعی و حکیم زیاش به اختلاف برخورد. پس از آن بازیکن اسبق تیم فوتبال تونس یعنی ولید رگراگی که سابقه ۴۵ بازی ملی دارد روی نیمکت نشست تا با وجود فرصت کم برای آماده‌سازی، شیرهای اطلس را به موفقیت برساند.

آن‌ها در دور مقدماتی در ورزشگاه خانگی از ۶ بازی ۶ برد دشت کردند (بازی‌های گروه I در این مرحله به میزبانی مراکش برگزار شد) و در بازی پلی‌آف هم کنگو را شکست دادند و به قطر رسیدند. نکته مهم در این زمینه تاثیر هواداران است و بازیکنان تیم ملی امیدوارند در قطر شاهد حمایت هواداران باشند.

مراکش سابقه بازی مقابل پرتعال، اسپانیا، انگلیس و آلمان را در ادوار قبل دارد و ترس چندانی از رقابت با بزرگان برای آن‌ها دیده نمی‌شود اما در گروه فعلی می‌توانند از پس بلژیک و کرواسی برآیند و به مرحله بعد برسند.

سرمربی: ولید رگراگی

او نمونه اولیه مربیان نسل جدید آفریقا است. جوان، با رابطه خوب با بازیکنان و رسانه‌ها و باتجربه به دلیل بازی در تیم ملی. این مربی ۴۶ ساله پیشتر با تیم ویداد نتایج درخشانی رسیده و حالا می‌تواند با درخشش در قطر به فوتبال اروپا برسد.

ستاره: اشرف حکیمی

برخی به شوخی می‌گویند او دو ریه دارد که آن قدر بی‌وقف می‌دود و زمین چمن را بالا و پایین می‌کند. حکیمی علاوه بر این ویژگی، توانایی گلزنی هم داد و با ۲۴ سال سن هم‌اکنون ۵۰ بازی ملی دارد.

نقطه ضعف: مهاجمان تیم در لحظات حساس افت دارند و استمراری در کارشان نیست. یوسف‌النصیری بی‌وقفه می‌دود اما در مواقع اضطرار ترمزش کشیده می‌شود. دیگر گزینه‌ها هم چنگی به دل نمی‌زنند.

نقطه قوت: زیاش قدر فرصت‌ها را می‌داند و اشرف حکیمی در سمت راست به سرعت می‌تازد. یاسین بونو (دروازه‌بان سویا) هم مقابل مهاجمان بازیخوانی خوبی دارد.

ترکیب احتمالی:

بونو

حکیمی – سیس – اگرد – مزروعی

اوناهی – آمرابات – حریت

زیاش – النصیری - بوفال

انتهای پیام//